StatCounter

woensdag 17 september 2014

Openbaar bestuur: dichte mist en rookgordijnen................

Zoals ik u enige tijd gelden heb gemeld heb ik mij in het verleden tot de Nationale Ombudsman gewend met een klacht over de manier waarop de gemeenteraad van Westerveld heeft getracht de declaratiefraude van Jelle de Haas en Inge Wiarda (Gemeentebelangen) in de doofpot te stoppen. Ook onlangs nog gaf De Haas blijk nog steeds lak te hebben aan regels die met openbaar bestuur en belangenverstrengeling van doen hebben.

De raadscommissie Fysiek domein en middelen behandelde onder voorzitterschap van deze “heer” bij agendapunt 6 het antwoord van de gemeenteraad op een brief van de ombudsman over de manier waarop de raad met de klacht van ondergetekende over de declaratiefraude van Jelle de Haas en Inge Wiarda is omgegaan.
De Haas en Wiarda zijn in het verleden nooit – ook niet op vragen van de raadsvoorzitter – op de kwestie ingegaan. De achterkamer van de raad is daar naar mijn vaste overtuiging debet aan geweest.
Ook nu nog wordt hem stilzwijgend toegestaan voorzitter te zijn van een raadscommissie die partij is in een klachtenbehandelingsprocedure waarin de handelwijze van De Haas en niet te vergeten Wiarda mede onderwerp van onderzoek is.
Over belangenverstrengeling gesproken ….......

En de volksvertegenwoordigende commissieleden zaten erbij, keken er naar, zwegen en gaven op deze manier blijk van hun instemming met de gang van zaken. Wellicht als voorschot op de toekomst wanneer er een voor hen vergelijkbare situatie optreed. De geest van Jan van Dalen zweeft nog door de raadszaal.......

Ik ben van oordeel dat de inhoud van de brief van de Ombudsman helder en in begrijpelijke termen is gesteld.
De gemeenteraad begint (overigens klassiek) met argumenten die met de klacht sec niets van doen hebben en begint vervolgens (typisch Wertheim overigens) met moddergooien en karaktermoord om toch vooral de beeldvorming te beinvloeden.

Bij de argumentatie onder punt 7 gaat het misten en even later wordt er een rookgordijn van onbegrip opgetrokken. Dat is gemakkelijk want dan behoeft men geen kanttekening plaatsen. Bij punt 12 over het inboeken: bij een procedure bij de rechtbank in Assen bleek mij, dat alle documenten die niet via de griffier binnenkwamen domweg werden genegeerd. Over mijn argument, dat het raadsbesluit dat “de raad heeft besloten mijn klacht niet in behandeling te nemen” en na een WOB-procedure niet kon worden getoond wordt angstvallig gezwegen.
Beste volgers: hierbij de stukken. Oordeelt u zelf.

Wordt vervolgd.


Geen opmerkingen: