StatCounter

maandag 28 oktober 2013

Nogmaals: de commissie Stiekem.............

Nu het weerwoord van de gemeenteraad van Westerveld op mijn commentaar in het hoger beroep bij de Raad van State in de kwestie van de zelfverrijking van de raadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda waarover Deloitte een rapport uitbracht vooralsnog uitblijft ontving ik namens de raad een beschikking met betrekking tot de presidiumdocumenten over 2012.  
Vergeleken met de presidiumstukken over 2011 is er enige vooruitgang geboekt: de personen die al dan niet bij het beraad aanwezig waren worden nu wรจl in het verslag genoemd.

Voor wat betreft het overige is er niets veranderd.  
Het verslag van de bijeenkomst van 5 september 2012 gaat hier bij. Zwart overheerst.
Toch kunt u aan de hand hiervan vaststellen dat er in deze achterkamer van het gemeentehuis politieke besluiten worden genomen.
Zie agendapunt 4: het presidium gaat accoord met de non-bespreking in de raad van de benoeming van een lid in het algemeen bestuur van de Eems-Dollard Regio en loopt op deze manier een openbare vergadering van een raadscommissie gewoon voor de voeten.

Bij agendapunt 8 komt de verantwoording fractievergoeding over 2012 aan de orde.
Wat opvalt is dat de graaiende “fractievoorzitter” De Haas niet aanwezig is. Toeval?
Hetgeen verder te noteren valt is, dat de fractie Gemeentebelangen per aangetekende brief de gelegenheid wordt geboden om alsnog hun verantwoording voor de fractie uitgaven op tafel te brengen. Kennelijk was dat tot dan in onvoldoende mate geschied hetgeen overigens niet vreemd is als er iets te verbergen valt en men de raadsleden De Haas en Wiarda persoonlijk kent.

Voorts is de laatste zin van het verslag opvallend die in ieder verslag van de bijeenkomsten van het presidium voorkomt:

Na afloop van de vergadering praat de burgemeester de fractievoorzitters bij over vertrouwelijke onderwerpen.”

Aldus rijst het beeld op van volksvertegenwoordigers die hun opvattingen niet in het openbaar kenbaar wensen te maken en een burgemeester die ook zijn kant van de medaille niet in alle openheid wenst te uiten er daarmee feitelijk de volksvertegenwoordigers indirect onder druk zet door per saldo begrip te vragen voor onderwerpen die in de toekomst (politieke) problemen zouden kunnen veroorzaken. Een soort van politieke achterkamermassage  op voorhand zonder verslaglegging.

En alles dus stiekem........

Wordt vervolgd.