Eind maart ontvingen de gemeenteraadsleden van Westerveld deze brief waarin hen werd medegedeeld dat het onderzoeksrapport van Deloitte Bijzonder Onderzoek en Integriteitsadvies naar het declaratiegedrag van de raadsleden De Haas en Wiarda niet openbaar zou zijn. De gedragscode van de Nederlandse Beroepsorganisatie van Accountants zou dat niet toestaan. De raadsleden bleven dus van het rapport verstoken.
Omdat een gemeentebestuur vanzelfsprekend niet gebonden is aan een gedragscode van een vereniging heb ik het resultaat van het fraudeonderzoek op basis van de Wet Openbaarheid van Bestuur opgevraagd.
Wat blijkt?
Het rapport is wel openbaar en u kunt het zo u wenst via deze link in elk geval gedeeltelijk lezen.
Als ik op bladzijde 5 de laatste alinea lees was het rapport uitsluitend bestemd voor de burgemeester. Ook vermeldt het rapport:
“De burgemeester zal – daar waar aan de orde – zelf op grond van de criteria in de Wet Openbaarmaking Bestuur – moeten afwegen of de inhoud van het rapport openbaar wordt gemaakt danwel geheim gehouden.”
Overigens: de Wet Openbaarmaking Bestuur bestaat niet maar dit terzijde.
Thans moet worden vastgesteld, dat de burgemeester doelbewust het besluit heeft genomen de gemeenteraad en daarmee de vertegenwoordiging van de inwoners van Westerveld en derhalve ook de burgers van Westerveld niet te informeren omtrent de uitkomsten van het fraudeonderzoek naar het declaratiegedrag van de raadsleden De Haas en Wiarda.
Nagenoeg alle raadsfracties gaven eerder aan hun oordeel ten aanzien van de integriteit van de raadsleden De Haas en Wiarda in deze kwestie op te schorten totdat de inhoud van het Deloitte-rapport bekend zou zijn.
Als er echter geen rapport is kan men zich ook geen mening vormen. Het gevolg daarvan is, zoals in een eerder berichtje is aangegeven: de bestuurlijke doofpot.
“Een beetje integer bestaat niet” zei wijlen Ien Dales in 1992.
Tijdens de raadsvergadering van 5 april 2011 liet de fractievoorzitter van de grootste fractie in de raad - de VVD - weten, dat “niet integer handelen, bewust of onbewust een doodzonde is voor iemand die werkt bij de overheid.”
Ik wacht de vragen van de fractie(s) aan de burgemeester in een volgende raadsvergadering met belangstelling af.
Wordt vervolgd.
