Eerder gaf ik aan dat de zaken rond de belangenverstrengeling en fraude door het raadslid van Gemeentebelangen Jelle de Haas en zijn huisgenoot Inge Wiarda bij lange na niet zijn afgerond. Noch De Haas noch Wiarda hebben ooit publiekelijk op deze affaire gereageerd. Verantwoording afleggen is een onderwerp dat hen vreemd is.
Steeds is dezerzijds gesteld dat er sprake is van een politieke doofpot waarbij tussen de bestuursorganen van de gemeente Westerveld afspraken moeten zijn gemaakt over afdoening van deze kwestie in de sfeer van: we zetten geconstateerde fouten recht, spreken af dat we de regels rond de fractiedeclaraties zullen aanscherpen en tegen De Haas en Wiarda zullen geen sancties worden getroffen want "ze wisten niet dat belangenverstrengeling in het openbaar bestuur een doodzonde is".
Dat deze afspraken nauwelijks effect sorteren blijkt uit mijn vorige bijdrage: raadsleden blijven "gewoon" aanspraken maken op vergoedingen waarvan zij hebben afgesproken dat deze niet declarabel zijn. Een cultuurkwestie of dom opportunistisch gedrag?
Kort gelden ontving ik een afschrift van een brief die de Nationale ombudsman naar de gemeente Westerveld heeft verzonden. Ik beveel de inhoud gaarne in uw aandacht aan.
Wordt vervolgd.
