In mijn vorige
bijdrage deed ik de voorspelling, dat de gemeenteraad van Westerveld
opnieuw een aantal drogredenen zou gebruiken om toch maar vooral de
fractiedeclaraties uit het daglicht te houden. De getallen van de
Lotto voorspellen is een stuk lastiger........
Hierbij kunt het besluit van de gemeenteraad tot u nemen. En weer wordt er
schaamteloos een loopje met de feiten genomen.
Uit het advies van de commissie voor bezwaarschriften blijkt
na een aantal juridische volzinnen uit
het gestelde op de laatste
bladzijde van het advies heel duidelijk, dat op basis van artikel 11
van de verordening
op de ambtelijke bijstand en fractieondersteuning
“de declaraties van de fractieleden bij het bestuursorgaan
hadden behoren te berusten en hieruit voortvloeit dat mag worden
verwacht, dat al het redelijkerwijs mogelijke wordt gedaan om de
documenten te achterhalen.”
De gemeenteraad
stelt daar slechts tegenover, dat er geen wettelijke plicht bestaat
kopieën van de declaraties te maken. Dat is waar, maar dat is iets
anders dan bovenstaand het argument van de commissie. De
gemeenteraad
van Westerveld begint
steeds meer op een motorclub te lijken: (doof)pottenkijkers
ongewenst.
Maar om er ook in de toekomst helemaal zeker van te zijn dat de
fractiedeclaraties niet openbaar worden is besloten de verordening op
de ambtelijke ondersteuning en fractieondersteuning per 1 januari
2017 aan te passen. De wijziging laat zien dat de griffier (i.c. de
raadsadviseur) in de toekomst de declaraties op rechtmatigheid
zal toetsen aan de verordening.
Een werknemer wordt dus opgezadeld met de taak na te gaan of het
handelen van zijn werkgever door de beugel kan! Die werkgever (= de
gemeenteraad dus) houdt ook nog eens periodiek beoordelingsgesprekken
met zijn werknemer (de griffier). En als ik mij niet vergis is het
graai-raadslid Jelle de Haas van de fractie Gemeentebelangen daarvan
voorzitter. Waarvan akte!
Voorts worden de jaarlijkse externe accountantscontroles op de
uitgaven van de fracties met ingang van komend jaar ook afgeschaft.
In plaats daarvan kan de externe accountant slechts eens per raadsperiode
(lees: 1 x in de 4 jaar) een controle op de uitgaven van de fracties
uitoefenen.
Op deze gang van zaken zijn tenminste twee spreekwoorden van toepassing: de kat
wordt stevig op het spek gebonden en als men dat doet maakt
gelegenheid – zoals in verleden leerde – de dief . Het graaien
van Jelle de Haas en Inge Wiarda in het verleden is daarvan een
voorbeeld.
De
bezwarencommissie had het dus gewoon bij het rechte eind; de raad zag
dat in en heeft vervolgens de spelregels geflexabiliseerd.
Dat geeft ruimte nietwaar
zeker als de accountantscontrole wordt versoepeld. Nogmaals:
op deze manier kunnen ook in de toekomst de fracties nagenoeg
straffeloos uit de ruif eten, die fractiebudget heet. Zoals eerder
gezegd: Jelle de Haas en Inge
Wiarda hebben dat kunstje al eerder vertoond.
Helaas
zijn de
wettelijke spelregels zijn niet veranderd:
“de declaraties van de fractieleden behoren bij het bestuursorgaan te berusten. Hieruit vloeit voort, dat mag worden
verwacht dat al het redelijkerwijs mogelijke wordt gedaan om desgevraagd de
documenten te achterhalen.”
Wordt
vervolgd.
