In mijn voorgaand blogje vermeldde ik
het beroep dat ik op de rechtbank deed om het onderzoeksrapport van
Deloitte DFS naar de frauduleuze handelingen van de raadsleden Jelle
de Haas en Inge Wiarda in zijn geheel openbaar te maken.
Hierbij kwam uiteindelijk de bijlage
bij het Deloitte-rapport in beeld die ons gemeentebestuur graag opzettelijk uit de openbaarheid wilden houden. Als
men een dergelijk rapport kopieert “vergeet” men toch de bijlage
niet?
Hierbij de inhoud van de bijlage.
Algemene strekking: de raadsleden Jelle
de Haas en Inge Wiarda hebben wel degelijk de kluit belazerd. Waarom
anders de aanbevelingen genoemd zoals thans openbaar zijn geworden?
Door de belangenverstrengeling
was mevrouw Wiarda in staat de bijdrage fractieondersteuning ook aan
te wenden als bijdrage aan verkiezingscampagnes. Gemeentebelangen
destijds was na jaren in de gemeenteraad de enige politieke
groepering die geen duidelijk onderscheid kom maken tussen de
uitoefening van het raadslidmaatschap en het functioneren als
politieke partij. Een onvoorstelbare prestatie! Maar: wie appelen
vaart …....................
Dan nog artikel 99 van deGemeentewet. Mevrouw Wiarda bracht maandelijks haar
“administratiekosten” voor de website ten laste van het
fractiebudget.
Het derde punt van de bijlage gaat in
op de controle van de bijdrage fractieondersteuning.
Maar als een accountant eerst
voorgaande aanbevelingen op papier zet is de conclusie
gerechtvaardigd dat deze controle op voorgaande aspecten kennelijk
intern nooit aanleiding heeft gegeven tot opmerkingen. En dat is ook
te begrijpen: welke ambtenaar gaat in de slag met een raadslid over
een door hem of haar ingediende declaratie?
Overigens: wat is er in concreto van de
aanbevelingen terechtgekomen?
Sterker nog: welke ambtenaar gaat met
de burgemeester of een wethouder in de slag over een door hen
ingediende en door hen goedgekeurde declaratie? De slager keurt in
dat opzicht ook thans nog zijn eigen vlees.......
Wordt vervolgd.
