Vanmorgen wees de Raad van State vonnis in de rechtszaak inzake het WOB-verzoek de rapportage van
Deloitte Bijzonder Onderzoek en Integriteitsadvies over de
declaratiefraude van het raadslid Jelle de Haas en zijn partner: het
voormalige raadslid Inge Wiarda openbaar te maken.
Het openbaar bestuur in Westerveld –
met de burgemeester als vaandeldrager – heeft vanaf het moment dat
om openbaarmaking van het onderzoeksrapport is verzocht al het
mogelijke gedaan om de informatie over de gang
van zaken onder de bestuurlijke niet-openbare pet te houden. En het mocht wat kosten: meer dan €66.000,- aan externe kosten
verdween er door het vonnis van de Raad van State in de wijde zak der bestuurskosten.
De interne
kosten in de vorm van ambtelijke uren laat ik maar even buiten
beschouwing want: waarom zou je een kaartje moeten kopen als de bus
toch rijdt nietwaar?
Het vonnis heeft
alle besluitvorming van de gemeenteraad over het WOB-verzoek
vernietigd. Als gevolg daarvan moet de gemeenteraad een nieuw
besluit op het intiële WOB-verzoek nemen waartegen dezerzijds zo nodig beroep bij de Raad van State kan
worden aangetekend. Van dit recht zal ik vanzelfsprekend gebruik maken. Verder vraag ik mij af of de raad deze keer de besluitvorming in
het openbaar zelf aandurft of dat men wederom de voorkeur geeft aan
de achterkamer.
De Raad van State
geeft de gemeenteraad overigens wel een boodschap mee: hoofdstuk 5 en 6 van de
rapportage kunnen openbaar worden gemaakt zij het, dat namen dienen
te worden weg gelakt.
Ik verwijs nu naar
8.3. en 9. van de overwegingen.
Het argument van
de burgemeester dat de raadsleden De Haas en Wiarda in een kwaad
daglicht zouden kunnen worden gesteld slaat dus gewoon nergens op. Wel maakt de opmerking duidelijk, dat de De Haas en Wiarda door hun medebestuurders in bescherming zijn genomen. De ene dienst is kennelijk de andere waard. De Raad van State
heeft vanmorgen de deksel van de doofpot, die al jaren deel uitmaakt van het gereedschap
van ons openbaar bestuur, gehaald.
De integriteit van
de burgemeester, het college van burgemeester en wethouders en de
leden van de gemeenteraad zal in deze kwestie de doorslag geven.
In het verleden
nam de gemeenteraad een motie daarover aan. In de motie
spreekt de raad uit, dat integer handelen een hoofdvoorwaarde is voor
geloofwaardig en vertrouwenwekkend functioneren en voorts dat
“onafhankelijkheid” en “openheid” de kernbegrippen van
integriteit vormen.
Begrippen die door
alle betrokkenen de afgelopen jaren met voeten zijn getreden.
Het vonnis van de Raad van State van vandaag biedt een herkansing..........
Wordt vervolgd.
