Deze berichtenreeks gaat over integer
politiek gedrag of liever: het gebrek daaraan.
Op 19 december j.l. heb ik mij tot de
gemeenteraad gewend met het verzoek op basis van de Wet openbaarheid
van bestuur alle declaraties die ten laste van het fractiebudget van
Gemeentebelangen over het jaar 2011 zijn gebracht openbaar te maken.
Gisteren werd ik verrast door een besluit van de raad dat werd vergezeld van een tsunami aan documenten.
Uit deze stukken blijkt, dat de
vertraging in besluitvorming van de gemeenteraad over het
fractiebudget 2011 van Gemeentebelangen uiteindelijk te danken is
geweest aan de manier waarop Jelle de Haas en Inge Wiarda de
kiesvereniging Gemeentebelangen achterlieten: als een volstrekte administratieve
puinhoop. Mogelijk zijn wraakgevoelens daaraan niet vreemd.
Toen 3 jaar geleden het wethouderschap
aan de neus van Jelle de Haas voorbij ging en er een einde werd
gemaakt aan het familiebedrijf Gemeentebelangen waren de
druiven kennelijk bijzonder zuur. De belangenverstrengeling die in de
loop der jaren was ontstaan werd door een nieuw bestuur ontvlochten.
Dit moet de toch al zure druiven een nieuwe dimensie hebben gegeven.
Doordat de toenmalige penningmeester van de
kiesvereniging Gemeentebelangen via de bankrekeningen van de
vereniging ook de fractiekas bijhield liepen ook de kasstromen van de
vereniging en de fractie door elkaar. En zo geschiedde het, dat –
teneinde de gemeenteraad in staat te stellen de uitgaven ten laste
van het fractiebudget te fiatteren – de kiesvereniging
Gemeentebelangen zich genoodzaakt zag onder meer via de
verenigingsadministratie en vele bankafschriften de uitgaven ten
laste van het fractiebudget te verantwoorden. Hierbij moet worden
opgemerkt, dat de griffie van de raad hierbij een helpende hand heeft
geboden.
Naar uit de documenten blijkt werd
begin 2011 de declaratie van Inge Wiarda “administratiekosten
website/fractiesecretariaat jan 12” van € 125,- door de
toenmalige penningmeester van Gemeentebelangen teruggedraaid: dat
bedrag is teruggestort. Wiarda zat tot dat moment kennelijk nog
steeds met de vingers in de fractiesuikerpot. Sindsdien is de bijdrage van Wiarda aan het raadsdebat ongeveer gelijk aan nul.
Ik deed u in de voorgaande berichtjes
mededeling van de greep die De Haas en Wiarda deden in de fractiekas
van Gemeentebelangen en die tot de dag van vandaag met de mantel der
liefde worden toegedekt.
Daaraan komt mogelijk in april 2013 een
einde wanneer de rechtbank in Assen mijn beroepschift tegen het
slechts ten dele verstrekken van het Deloitte-rapport zal behandelen.
Wordt vervolgd.
