StatCounter

maandag 3 september 2012

Raadsbesluit

Integriteit is sinds het vertrek van Jan van Dalen (PW), Paul Weijers ( ook PW) en Frank Foreman (VVD) geen gespreksonderwerp meer.  
Aan de soap rond het frauduleuze declaratiegedrag van de partner-raadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda lijkt echter geen einde te komen. Homme Geertsma (CDA) is van mening dat deze procesgang te duur wordt. Ik kan hem de verzekering geven: zolang Jelle de Haas en Inge Wiarda bescherming genieten zullen worden de kosten blijven toenemen.

Kort geleden ontving ik dit raadsbesluit op mijn bezwaar tegen mijn verzoek de presidiumverslagen over 2011 openbaar te maken. De conclusie moet luiden, dat de Wet Openbaarheid van Bestuur voor de raad nog steeds geen beletsel vormt om een commissie Stiekem in stand te houden. Kosten noch moeite worden letterlijk gespaard om zaken onder het maaiveld te houden. Het besluit heeft overigens een hoog Sinterklaasgehalte met sigaren uit eigen doos.

Tussen schrijven en doen bestaat overigens een wereld van verschil.
In het besluit staat, dat “De namen van de leden van het presidium zijn weg gelakt voor zover zij voorstellen voor de agenda of anderszins doen. Het doen van voorstellen behoort tot het interne beraad van het presidium; zulke voorstellen zijn aan te merken als persoonlijke beleidsopvatting.”

Het voorgaande is van tweeën één en lijkt bedoeld om zaken stevig onder de pet te houden.
Als (conform de wet WOB) namen worden verduisterd kan niet worden nagegaan wie de aangever is van hetgeen ten berde wordt gebracht. De inhoud van het voorstel kan dus zonder probleem worden gecommuniceerd.
Als naam + voorstel worden doorgehaald blijft er niets relevants over. En dat is precies de bedoeling. U mag niet weten wat uw openbaar bestuur in de achterkamer bekokstoofd.
Want daardoor wordt het presidium onevenredig benadeeld! Op welke manier, hoe en waarom staat er niet bij. Wilt u althans proberen dit gelegenheidsargument serieus te nemen?

Wellicht te overvloede: het voorgaande dient ter bescherming van de gemeenteraadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda die in het verleden een eigen toko “Gemeentebelangen” bestierden op een manier waaraan  bij leven kameraad Honnecker  nog een puntje had kunnen zuigen.  

De toko is er overigens nog steeds: de huidige fractie De Haas & Partner.
De Stasi-praktijk bestaat nu een roddel en achterklap. Want je bent "beroepspoliticus" of je bent het niet.  

De schoorsteen moet roken nietwaar?