StatCounter

vrijdag 27 september 2013

Bezwaarschrift tegen raadsbesluit

Ik zal het deze keer kort houden. 
De ingesloten documenten kunnen naar mijn inschatting tot meer dan voldoende tot gespreksstof dienen.

In mijn vorige berichtje heb ik u al laten weten dat de gemeenteraad het vonnis van de onafhankelijke rechter deels naast zich heeft neergeld. Het vuur kwam kennelijk te dicht aan de schenen. De raad nam dus dit besluit.

En omdat de Algemene Wet Bestuursrecht ook op dit overheidsbesluit van toepassing is staat daartegen bezwaar en beroep open.

Vanzelfsprekend heb ik inmiddels bezwaar tegen het raadsbesluit aangetekend.
Als u deze link “bezwaarschift” volgt kunt u kennis nemen van de inhoud die wat mij betreft voor zich spreekt.

Wordt vervolgd.





maandag 23 september 2013

Hoger beroep

In mijn vorige berichtje heb ik u het raadsbesluit aangereikt na het vonnis van de bestuursrechter waarbij voor de zoveelste keer slechts een tipje van de sluier werd opgelicht. Maar kennelijk staan er nog zaken in het rapport die de fraudekwestie van de raadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda in een voor hen en anderen ongunstig daglicht stellen. Vanzelfsprekend zal ik opnieuw bezwaar tegen dit besluit aantekenen.

Hierbij kunt u kennis nemen van de argumenten die de gemeenteraad heeft gemeend te moeten gebruiken om De Haas en Wiarda verder uit de wind te houden ondanks dat de inhoud van het raadsbesluit een beeld verschaft waaruit belangenverstrengeling en fraude helder naar voren komen.

Ik zal nu niet volledig ingaan op de argumenten van de raad in hoger beroep simpelweg omdat het nu eenmaal tijd kost met de materie zorgvuldig om te gaan.
Maar duidelijk is wel, dat er nu kennelijk nog twee hoofdzaken aan de orde zijn: het oordeel van het team Financiƫn en Belastingen is kennelijk te belastend om aan de openbaarheid prijs te geven. Dat dit oordeel rijkelijk laat komt lijkt mij nu ook duidelijk.

In de tweede plaats is de raad van mening dat de rechter haar werk niet goed heeft gedaan: zie het argument bij 23. De raad beoordeelt dus het functioneren van de onafhankelijke rechter en keurt dat af.
Volgens de rechter zouden een aantal passages openbaar kunnen worden gemaakt en moeten dat ook. Weigering zou evenwel nog kunnen op andere dan in de Wet Openbaarheid van Bestuur genoemde gronden.

Als u nog even de moeite neemt naar de inhoud van het raadsbesluit te kijken worden er op bladzijde 5/5 juist twee argumenten genoemd die direct op twee artikelen van de WOB gebaseerd zijn. Dit is dus niet conform het vonnis van de rechtbank.
Het argument dat De Haas en Wiarda door het openbaar maken van het Deloitte-rapport onevenredig zouden worden benadeeld wordt (nog) niet als beroepsgrond bij de Raad van State aangevoerd terwijl de gemeenteraad dat argument wel gebruikt.

De bescherming van De Haas en Wiarda lijkt langzaam maar zeker minder te worden.

Wordt vervolgd.