Het onderzoek naar fraude

In een eerder bericht maakte ik gewag van dit besluit van de voorzitter van de gemeenteraad van Westerveld mij het Deloitte-rapport inzake het fraude-onderzoek van de fractiekosten van de toenmalige fractie van Gemeentebelangen slechts ten dele ter beschikking te stellen. De hoofdstukken 5 en 6 van dit rapport konden op dat moment het daglicht kennelijk niet velen.

Na mijn bezwaarschrift tegen deze gang van zaken boog de commissie van advies voor bezwaar- en beroepschriften van onze gemeente zich over mijn argumenten en leverde dit advies af voor de gemeenteraad.

Kort en goed werd de raad geadviseerd het bezwaarschrift gegrond te verklaren, het bestreden besluit te herroepen en een nieuw besluit te nemen.

Op 8 mei j.l. besloot de gemeenteraad unaniem conform het advies van de bezwarencommissie. Hier vindt u het besluit.  Eigenlijk merkwaardig dat de gemeenteraad tegen zichzelf zegt dat diezelfde raad een nieuw besluit moet nemen.

Op 25 mei 2012 ontving ik dit besluit van de raadsvoorzitter die naar mijn oordeel daartoe overigens niet door de raad is gemandateerd en dus onbevoegd is een dergelijk besluit te nemen. Maar dit terzijde.

Het komt erop neer, dat hoofdstuk 5 – het toetsingskader voor het fraudeonderzoek – alsnog bijna geheel openbaar wordt gemaakt. Hoofdstuk 6 bevat kennelijk voor de raadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda zoveel belastende informatie dat dit gedeelte vooralsnog niet openbaar kan worden gemaakt. Vanzelfsprekend zal ik de argumenten die tot geheimhouding van het thans nog ontbrekende deel van deze rapportage hebben geleid door de bestuursrechter laten toetsen. Het rapport zoals het er nu uitziet vindt u hier.

Als u de toetsingskaders van hoofdstuk 5 legt naast het declaratieoverzicht van Jelle de Haas en Inge Wiarda dan kunt u daaraan uw eigen conclusies verbinden.
Vanzelfsprekend kunt u ook de toelichting daarbij er nog eens op naslaan.

Wordt vervolgd.