Zoals ik u enige tijd gelden heb gemeld
heb ik mij in het verleden tot de Nationale Ombudsman gewend met een
klacht over de manier waarop de gemeenteraad van Westerveld heeft
getracht de declaratiefraude van Jelle de Haas en Inge Wiarda
(Gemeentebelangen) in de doofpot te stoppen. Ook onlangs nog gaf De Haas blijk nog steeds lak
te hebben aan regels die met openbaar bestuur en
belangenverstrengeling van doen hebben.
De raadscommissie Fysiek domein en
middelen behandelde onder voorzitterschap van deze “heer” bij agendapunt 6 het antwoord van de
gemeenteraad op een brief van de ombudsman over de manier waarop de
raad met de klacht van ondergetekende over de declaratiefraude van Jelle de
Haas en Inge Wiarda is omgegaan.
De Haas en Wiarda zijn in het verleden nooit –
ook niet op vragen van de raadsvoorzitter – op de kwestie ingegaan.
De achterkamer van de raad is daar naar mijn vaste overtuiging debet
aan geweest.
Ook nu nog wordt hem stilzwijgend
toegestaan voorzitter te zijn van een raadscommissie die partij is in een
klachtenbehandelingsprocedure waarin de handelwijze van De Haas en
niet te vergeten Wiarda mede onderwerp van onderzoek is.
Over belangenverstrengeling gesproken ….......
Over belangenverstrengeling gesproken ….......
En de volksvertegenwoordigende
commissieleden zaten erbij, keken er naar, zwegen en gaven op deze
manier blijk van hun instemming met de gang van zaken. Wellicht als
voorschot op de toekomst wanneer er een voor hen vergelijkbare situatie
optreed. De geest van Jan van Dalen zweeft nog door de
raadszaal.......
Ik ben van oordeel dat de inhoud van de
brief van de Ombudsman helder en in begrijpelijke termen is gesteld.
De gemeenteraad begint (overigens
klassiek) met argumenten die met de klacht sec niets van doen hebben
en begint vervolgens (typisch Wertheim overigens) met moddergooien en
karaktermoord om toch vooral de beeldvorming te beinvloeden.
Bij de argumentatie onder punt 7 gaat
het misten en even later wordt er een rookgordijn van onbegrip
opgetrokken. Dat is gemakkelijk want dan behoeft men geen kanttekening
plaatsen. Bij punt 12 over het inboeken: bij een procedure bij de
rechtbank in Assen bleek mij, dat alle documenten die niet via de
griffier binnenkwamen domweg werden genegeerd. Over mijn argument,
dat het raadsbesluit dat “de raad heeft besloten mijn klacht niet
in behandeling te nemen” en na een WOB-procedure niet kon worden
getoond wordt angstvallig gezwegen.
Beste volgers: hierbij de stukken.
Oordeelt u zelf.
Wordt vervolgd.
