Tijdens de laatste
raadsvergadering heeft de gemeenteraad Westerveld onder meer een
beslissing op mijn bezwaar genomen tegen het geheim houden van de
fractiedeclaraties 2014 en de gedragscode volksvertegenwoordigers vastgesteld.
Om het het laatste
te beginnen: tussen
zeggen en doen ligt een wereld van verschil.
De code bevat onder
meer de volgende tekst:
“Het handelen
van volksvertegenwoordigers is transparant, zodat een optimale
verantwoording mogelijk is en de controlerende organen en burgers
volledig zicht hebben in het handelen van volksvertegenwoordigers
en hun beweegredenen daarbij.”
Zo op het eerste
gezicht ziet een dergelijke tekst er goed uit en zou je mogen
verwachten dat de Wet openbaarheid van bestuur ten volle wordt
gerespecteerd.
Echter: veel beloven weinig geven doet een dwaas in vreugde leven! Oftewel pure
volksverlakkerij. Wanneer het eigenbelang in het geding weten de
raadsfracties niet hoe snel ze de eigen integriteitsregels terzijde
moeten leggen. En dat is ook geen wonder. In dergelijke gevallen
keurt de slager immers het eigen vlees! En dat geeft geeft geheid politieke problemen! En dat is weer lastig.
Aan de beslissing op
mijn bezwaar ging een heldere procedure vooraf.
Mijn bezwaar
tegen het niet vrijgeven van de fractiedeclaraties ging vergezeld van
de nodige jurisprudentie. Over het tijdstip van de hoorzitting vond
geen overleg plaats en dus werd ik genoodzaakt me af te melden. Een verslag van de hoorzitting is
wel gemaakt. Voorgaande procedure leidde tot een advies van de bezwarencommissie.
Dit
advies was kort en duidelijk: mijn bezwaar was volgens de commissie
gegrond en het bestreden besluit zou moeten worden herroepen en de
raad zou een nieuw besluit moeten nemen.
En hier kunt u het raadsbesluit lezen.
Het
eigenbelang van de raadsfracties woog zwaarder en het advies van de
commissie werd werd door de raad terzijde gelegd. De klok werd teruggedraaid alsof er geen Wet
openbaarheid van bestuur bestaat en de declaraties van
de raadsleden ten laste van het fractiebudget zijn anders dan in het
verleden nu niet langer openbaar.
Het
is voor burgers onverteerbaar, dat volksvertegenwoordigers enerzijds voor zichzelf
regels vaststellen die de openheid van bestuur moeten bevorderen maar
als het echt op aankomt dezelfde regels uit eigenbelang domweg
negeren.
En
zo krijgt ook de fractiebudget-graaier Jelle de Haas van Gemeentebelangen Westerveld weer alle
gelegenheid met de vingers in de fractiesuikerpot te steken. Want
overtredingen van de integriteitsregels van de
volksvertegenwoordigers: daar gaan de raadsleden zelf over. Daarover wordt met een politieke meerderheid beslist. Niet in het openbaar vanzelfsprekend.
Wordt
vervolgd.
