In mijn bijdrage van 31 mei j.l. beschreef ik u de gang van zaken rond de bezwaarprocedure met betrekking tot de rapportage van Deloitte Bijzonder Onderzoek en Integriteitsadvies inzake de greep in de fractie-kas van de partner-gemeenteraadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda.
De Wet openbaarheid van bestuur regelt het recht van burgers op informatie van de overheid. Deze wet zorgt ervoor, dat er inzage is in het handelen van de overheid. Overheidsinformatie behoort altijd openbaar te zijn tenzij de Wet openbaarheid van bestuur of andere wetgeving bepaalt dat de gevraagde informatie niet geschikt is om openbaar te maken.
Nu onlangs tijdens een hoorzitting moest worden vastgesteld dat Jelle de Haas en Inge Wiarda via de Wet openbaarheid van bestuur door de raadsvoorzitter worden beschermd is de tijd aangebroken de argumenten die er voor zorgen dat de fraude-rapportage niet geheel openbaar is extern te laten toetsen.
Een bezwaarschrift tegen een overheidsbesluit is feitelijk een verzoek aan het bestuursorgaan dat het besluit nam nog eens kritisch naar het gewraakte besluit te kijken en dit besluit in heroverweging te nemen. Als een burger het niet eens is met de op het bezwaarschrift genomen beslissing kan hij of zij beroep instellen bij de sector Bestuursrecht van de rechtbank.
De argumenten die de raadsvoorzitter bij de heroverweging van zijn besluit het Deloitte-rapport niet volledig openbaar te maken vanzelfsprekend met uitzondering van de persoonlijke informatie – zoals vastgelegd in de Wet bescherming persoonsgegevens – hebben mij niet overtuigd.
Ik heb dan ook beroep ingesteld bij de rechtbank in Assen tegen het betreffende besluit op bezwaar van de raadsvoorzitter de rapportage van Deloitte Bijzonder Onderzoek en Integriteitsadvies en de daarbij behorende documenten op basis van de Wet openbaarheid van bestuur niet volledig openbaar te maken.
Het beroepschrift kunt u hier lezen en of downloaden.
Wordt vervolgd.
