De feiten rond de
graaierij in het fractiebudget van de “fractievoorzitter” van de
tweepersoonsfractie van Gemeentebelangen Westerveld en de integriteit
van de gemeenteraad van Westerveld is in dit blog reeds in ruime mate
belicht.
Ze komen er niet goed van af.
Ze komen er niet goed van af.
Voor hen die nog
niet alles tot zich hebben genomen de verkorte samenvatting:
De Haas en zijn
vriendinnetje deden uitgebreid aan belangenverstrengeling en zagen op
die manier kans aanzienlijke bedragen van fractiebudget te belasten
met “eigen” onkosten en onkosten van de kiesvereniging. Er werd
onder regie van de burgemeester een nep-onderzoek ingesteld, een
ambtenaar kreeg de schuld en de zaak verdween in de gemeentelijke doofpot. En ze namen een glas ...................
In mei 2016 deed ik
een WOB-verzoek om kennis te nemen van de onkostendeclaraties die De
Haas bij de belastingbetaler had gedeclareerd in zijn functie van vertegenwoordiger van de gemeenteraad. Uit het antwoord
daarop bleek dat één reisdoel niet openbaar werd gemaakt.
De gemeenteraad beriep zich in het “primaire” besluit
“op een
onevenredige bevoordeling of benadeling van bij de aangelegenheid
betrokken natuurlijke personen of rechtspersonen dan wel derden, welk
belang hier zwaarder heeft te wegen dan het belang van
openbaarmaking”.
Toen ik dit las was
mijn eerste conclusie dat de tekstverwerker (knip en plak) overuren had gemaakt en
de tweede conclusie was dat het reisdoel wel heel erg het stempel
"GEHEIM"
droeg.
"GEHEIM"
droeg.
Dit ondanks het
verordeningsvoorschrift dat het handelen van onze bestuurders
transparant moet zijn en zij verantwoording van hun daden moeten
afleggen. Niet ten overstaan van burgers natuurlijk. Aan die onzin
begint men in Westerveld niet. Gewoon als raadsleden onder elkaar in
de achterkamer.
En dus wierp ik de
gemeenteraad in een bezwaarschrift tegen, dat
Afdeling
3.7 van de Algemene wet bestuursrecht schrijft onder meer
voorschrijft, dat een besluit dient te berusten op een deugdelijke
motivering.
Het
motiveringsbeginsel heeft in beginsel drie aspecten:
-
een besluit moet duidelijk en begrijpelijk gemotiveerd zijn;
-
de aan het besluit gegeven motivering moet een deugdelijke, feitelijke grondslag hebben;
-
de gegeven motivering moet het besluit kunnen dragen.
De
weigering tot openbaarmaking met een beroep op artikel 10
tweede lid, aanhef en onder g.
van de Wob voldoet niet
aan bovenvermelde criteria. Het besluit is volstrekt
ongemotiveerd.
Onlangs
keerde de voorzitter van de raad terug op zijn schreden.
Zijn berichtje kunt u hier lezen.
Zijn berichtje kunt u hier lezen.
Vooral de vierde alinea is interessant: het besluit was op een veronderstelling gebaseerd.
Ziehier
de kwaliteit van de bestuurlijke besluitvorming van de voorzitter van
de gemeenteraad van Westerveld. Kennelijk dient een burger eerst
tegen een besluit bezwaar te maken voordat hij/zij wordt gehoord.
Uiteindelijk bleek, dat de
heer De Haas was aan het klussen geweest in de gemeente Noordenveld. Hij
had in een openbare vergadering van het presidium (dit fenomeen is in Westerveld geheel onbekend) een
toelichting gegeven op het werken in een vertrouwenscommissie bij de
benoeming van een burgemeester. Daar had hij ervaring mee opgedaan
bij de benoeming van burgemeester Jager. Over klankborden gesproken.
Maar
Jelle de Haas zou Jelle de Haas niet zijn als hij de reiskosten (88
echte autokilometers) niet bij de gemeente Westerveld zou hebben
gedeclareerd.
En zo komt Jan Splinter door de winter.
En zo komt Jan Splinter door de winter.
Wordt
vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten