En allemaal graaien ................................

In mijn laatste bijdrage over de gang van zaken heb ik aan het einde daarvan aangegeven, dat mij nu de reden waarom de gemeenteraad van Westerveld weigert inzage te geven in de manier waarop de fractiebudgetten worden besteed wel duidelijk is.

Inmiddels heb ik na een WOB-verzoek om inzage in de declaraties van de fracties het besluit daarop van de raad ontvangen: die worden niet openbaar gemaakt.

Uit het besluit blijkt echter wel, dat er na het populistische graaien van “fractievoorzitter” Jelle de Haas uit de fractie-kas van Gemeentebelangen Westerveld de criteria op grond waarvan uitgaven voor vergoeding in aanmerking komen enorm zijn opgerekt.

Zoals ook bij de acties van De Haas in het verleden het geval was, is het bij alle fracties thans gewoonte kosten die feitelijk voor rekening van het bestuur van een kiesvereniging komen ten laste te brengen van het fractiebudget. En als De Haas ermee weg komt zijn er meer die inmiddels dat kunstje kennen. Een goed voorbeeld doet volgen nietwaar?

Het voorgaande blijkt uit het uitgavenoverzicht.

De tweepersoons-fractie Gemeentebelangen gaf in 2015 een bedrag uit van € 1.719,81. De driepersoons-fractie van Progressief Westerveld maakte het nog bonter: € 2.502,55.

En hoe besteedden de fracties ons belastinggeld?

Hoofdzakelijk in horecagelegenheden aan zaalhuur en versnaperingen. Aan “fractieondersteuning” (een soort inhuur van vriendschappelijk extern personeel) gaf de tweepersoons fractie van DSSW daaraan in één jaar maar liefst € 1.000,- uit.

Ook de web-sites van de Westerveldse kiesverenigingen komen voor vergoeding uit de fractie-pot in aanmerking. Ook werden lelieavonden, begrotingstaarten, Valentijnsacties, relatiegeschenken en sponsorlopen gedeclareerd.

In totaal werd er aan fractiebudgetten meer dan € 11.000,- uitgegeven.

Uit het resultaat van het WOB-verzoek blijkt een cultuur waarbij Ons Ons kent en men kennelijk nu alle fracties het proletarisch winkelen conform de methode De Haas hebben overgenomen: ze zitten allemaal aan de ruif en als het kan kan het nietwaar?

Niet de besturen, maar de fracties fungeren als uithangbord voor de idealen van de politieke kiesverenigingen die de kosten daarvan via de fractiebudgetten afwentelen op de belastingbetaler. Feitelijk worden de politieke partijen in Westerveld met belastinggeld gesponsord. Spreken over belangenverstrengeling is een taboe.

Nog even terug naar de reden waarom de gemeenteraad van Westerveld de declaraties van de fracties niet openbaar wenst te maken. Die reden leest u in de vorige alinea en men wenst vanzelfsprekend geen gedoe. Een boel beetjes laf maar “Wat niet weet dat niet deert”.

Een suggestie dezerzijds: halveer het fractiebudget en doneer die helft aan het vluchtelingenwerk! 

Wordt vervolgd.