In het verleden deed
ik een poging om de
kosten van de externe juridische bijstand in de kwestie van het graai-raadslid Jelle de Haas
boven
tafel te krijgen. De Haas vergreep aan het budget van de fractie Gemeentebelangen en trachtte vervolgens de zaak in de doofpot te laten verdwijnen door een ambtenaar daarvoor als verantwoordelijke aan te wijzen. Een laffe streek.
Na veel gedoe rond een bezwarenprocedure bleek de teller medio 2014 op maar liefst ruim € 85.000,- te staan. Daarbij zijn geen kosten voor het tijdsbeslag van bestuurders en ambtenaren geteld. Die zijn er toch wel en voor een rijdende bus behoeft men vanzelfsprekend geen kaartje te kopen.
Na veel gedoe rond een bezwarenprocedure bleek de teller medio 2014 op maar liefst ruim € 85.000,- te staan. Daarbij zijn geen kosten voor het tijdsbeslag van bestuurders en ambtenaren geteld. Die zijn er toch wel en voor een rijdende bus behoeft men vanzelfsprekend geen kaartje te kopen.
Om toch zicht te
krijgen op de totale externe kosten deed ik enige tijd geleden de
gemeenteraad een WOB-verzoek om ook de rest van de beschermingskosten
van De Haas c.s. ten laste van de belastingbetaler in het daglicht te
brengen. De raadsvoorzitter besloot in weerwil van de eerdere gang
van zaken het WOB-verzoek af te wijzen. Hier kunt u van zijn besluit kennisnemen.
Op een eerder genomen raadsbesluit werd geen acht geslagen. De slotsom moet zijn, dat er oude wijn in een nieuwe zak wordt gegoten. En dus moeten de
bezwarencommissie van de raad, de ambtelijke staf en de gemeenteraad
zich nogmaals over eenzelfde kwestie uitspreken. Het mag wat
kosten...............
Overigens heb ik
inmiddels ook de documenten ontvangen die de strikt besloten
bijeenkomsten van het presidium van de raad in 2015 hebben
opgeleverd. U mag namelijk niet weten wat daar wordt besproken. Uit de documenten blijkt onder meer dat er tenminste één raadslid nog steeds
niets van de graaikwestie van De Haas c.s. van Gemeentebelangen heeft
begrepen of wil begrijpen.
Te dom
waarschijnlijk of gewoon hardleers onder het motto: pakken wat je
pakken kunt. De gemeenteraad regelt immers in het geniep zijn eigen huishouding? Geen haan die ernaar kraait. Wat blijkt het geval?
Een stichting in
Emmen heeft een gat in de markt gevonden: studiereizen, ook voor
gemeenteraadsleden en biedt een 4-daagse reis naar Denemarken aan
voor € 1.350,-. Tijdens de reis is er aandacht voor
burgerinitiatieven, leefbaarheid, regionale autonomie en zorg.Het kan niet op!
Dus: dagje heen en dagje terug en dan nog 2 dagen in de gemeenten
Thisted en Morsø. Welk raadslid wil
dat nou niet! Maar natuurlijk
niet op eigen kosten. Die moeten vanzelfsprekend voor rekening van de
belastingbetaler komen.
Uit
voorgaande casus blijkt, dat de cultuur dat de gemeentekas een
grabbelton met louter prijsjes is nog steeds – in ieder geval bij
dat raadslid – niet is uitgebannen. Als je nou toch bij de ruif zit
kan je ook wel gewoon meeprofiteren nietwaar?
In
de documenten trof ik ook een voorstel aan voor de jaarlijkse
raadsexcursie met de suggestie voor het diner aan te schuiven bij het
buffet met na afloop een netwerkborrel en de kosten daarvan voor een
deel te bekostigen met gemeentelijk belastinggeld. Ook leuk toch?
Wordt
vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten