Het strafrecht

Omdat een meerderheid van de gemeenteraad onder aanvoering van zijn voorzitter de gang van zaken rond het raadslid Jelle de Haas en zijn vriendinnetje Inge Wiarda over de besteding van het fractiebudget van Gemeentebelangen Westerveld in de bestuurlijke doofpot wenste te stoppen werden tot nu toe vele procedures gevoerd. Dit toedekken van het volstrekt foute gedrag van De Haas en Wiarda mocht overigens best een paar (belasting)centen kosten. Naar ik schat tot op dit moment ongeveer € 175.000,- . En de teller loopt nog wel even.

Wanneer u "declaratiefraude" als internet-zoekargument gebruikt wordt duidelijk, dat deze vorm van fraude vooral in bestuurskringen en bij zorginstellingen mode is geworden. Voorbeelden te over.

Mijn conclusie luidt vooralsnog, dat geen enkel bestuursorgaan in dit land kennelijk bereid is tot het uitoefenen van toezicht of zelfs maar een mening heeft over hetgeen is voorgevallen. Het waarom laat ik gaarne aan uw fantasie over waarbij u dient te bedenken dat gang van zaken in de gemeente Westerveld aan de orde is en niet de gemeente Bonaire.

Nu de bestuurlijke weg letterlijk doodloopt - en frauderen bestuurlijk dus stilzwijgend wordt toegestaan - adviseerde de Nationale Ombudsman mij in zijn rapport aangifte te doen.

En dat is nog niet zo simpel want het strafrecht kent het begrip “fraude” niet.

Maar “fraude” zoals een ieder dit begrip interpreteert kan onder de volgende artikelen van het Wetboek van strafrecht vallen:

• Valsheid in geschrifte (art. 225 sr)
• Diefstal (art. 310 sr)
• Verduistering (art. 321 sr)
• Oplichting (art. 326 sr)
• Bedrog bij jaarstukken. (art. 336 sr)

Reeds in 2010 vroeg ik met deze brief het college van B&W aangifte te doen en voegde daar een geanalyseerd declaratieoverzicht en een toelichting bij.

Welk artikel /artikelen van het wetboek van strafrecht is/zijn naar uw inschatting toepasselijk?

Wordt vervolgd.