Nogmaals: WOB-verzoek

Hoewel naar mij oordeel het WOB-verzoek om informatie van 22 juni 2013 helder is geformuleerd ontving ik alleen een overzicht van de kosten van dienstreizen en van woon-werkverkeer.

Het voorgaande was reden tegen dit besluit bezwaar aan te tekenen en een nieuw WOB-verzoek in te dienen met een verwijzing naar de rechtspositieregelingen die op de leden van het college van toepassing zijn.

Onlangs ontving ik dit besluit van het college van burgemeester en wethouders.

In de tweede alinea van dit besluit staat, dat het verzoek van 25 juli 2013 gelijkluidend is met het eerdere verzoek. Dit nu is aantoonbaar onjuist. Het tweede verzoek werd volledigheidshalve aangevuld met een verwijzing naar de relevante rechtspositieregelingen.

Het besluit van het college van 22 augustus j.l. geeft in de eerste alinea daarvan op blz. 2 weer, dat verzocht is om afschriften van onkostendeclaraties en uitbetaalde vergoedingen aan de leden van het college conform de rechtspositieregelingen.

Het college onderschrijft vervolgens, dat onvoldoende aan mijn eerste verzoek tegemoet werd gekomen. Oppervlakkig beschouwd is dat winst.

In de derde alinea van het besluit is er sprake van “een overzicht van gedeclareerde onkosten en verstrekte vergoeding ten behoeve van het college.”

Het voorgaande is niet conform mijn WOB-verzoek van 25 juli 2013 waarin verzocht werd om “afschriften van onkostendeclaraties en uitbetaalde vergoedingen aan de leden van het college.”

Het verschil wordt reeds in dit factuur duidelijk: het college heeft als college gesprekken gevoerd.

Het college geeft wel eens een blommetje weg of deelt gebak uit. Daar is weinig mis mee.

Maar het voorgaande heeft natuurlijk niets van doen met de inhoud van de rechtspositieregelingen van de burgemeester of de individuele wethouders.

Zelfsturende teams zijn niet altijd de oplossing van een leiderschapsprobleem.

En dus zit er weinig anders op dan opnieuw bezwaar in te dienen; een onnodige en beschamende gang van zaken.

De declaratiefraude van de raadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda zorgt in elk geval ook thans nog voor voor ambtelijke en politieke werkgelegenheid. Het kost een paar centen maar daar heb je dan ook niets voor.

Wordt vervolgd.