Stroperig

Bijna een maand geleden vroeg ik de gemeenteraad via een WOB-verzoek mij afschriften te doen toekomen van de declaraties van de fractie van Gemeentebelangen over 2011 die ten laste van het fractiebudget zijn gebracht. Aanleiding tot het voorgaande was het gegeven, dat de fracties binnen een maand na afloop van een kalenderjaar (2011) rekening en verantwoording moeten afleggen over de besteding van de vergoeding. De fracties krijgen namelijk aan het begin van het jaar een voorschot waarvan de besteding nadien moet worden verantwoord.  

De accountantsrapportage over de fractiebestedingen werd op 25 september j.l. in de gemeenteraad behandeld. Daaruit blijkt, dat de accountant te werk is gegaan conform de spelregels die onder meer door de raad zelf na de declaratiefraude door de raadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda werden vastgesteld.

Eén van die regels is, dat de fractie verantwoording moeten afleggen met bewijsstukken van uitgaven zoals facturen en bankafschriften. Opgemerkt wordt, dat onder meer de fractie van Gemeentebelangen niet alle uitgaven met facturen kon onderbouwen.  

Het laatste is overigens niets nieuws. De Haas en Wiarda waren al jaren in de gelegenheid kosten te declareren en uitbetaald te krijgen zonder dat er “bonnetjes ten bewijze van de uitgaven” waren.

Uit het verslag van de raadsvergadering blijkt, dat nota bene de griffie in gesprek is met de voormalige fractie van Gemeentebelangen over de onderbouwing van de kosten.

Ik kreeg dan ook dit besluit op mijn WOB-verzoek. De boodschap luidt: “u moet nog even geduld hebben want we praten er nog over.” En dat is op zijn zachtst gezegd merkwaardig.

Stelt u zich voor: twee raadsleden krijgen jaren kosten vergoed die op zich niet rechtmatig zijn. Fraude dus. De gemeenteraad stopt de gang van zaken in de doofpot en maakt nieuwe spelregels die moeten voorkomen dat dit nog eens kan gebeuren onder meer door een accountantsbureau een toetsing van de uitgaven aan de spelregels te laten uitvoeren. Deze rapportage wordt geaccordeerd door de opdrachtgever: het presidium. Vervolgens wordt het raadsbesluit over de vergoeding van de voormalige fractie Gemeentebelangen aangehouden waarna de griffier met De Haas en Wiarda in gesprek gaat.

Beste mensen, dit is de omgekeerde wereld!  

De gemeenteraad is formeel de werkgever van de griffier en dus is de griffier niet de eerst aangewezene om hier gesprekken over te voeren. Het meest voor de hand ligt dat De Haas en Wiarda in gesprek zouden gaan met de accountant omdat deze de toetsing deed.

Op deze manier is de gemeenteraad terug bij af en is een situatie geschapen zoals die was vóór de aanpassing van de spelregels: Jelle de Haas en Inge Wiarda maken zelf wel uit wat declarabel is en wat niet. Ambtenaren hebben daarin geen zeggenschap.

Tenslotte: 

Op 1 juli 2004 is de Wet elektronisch bestuurlijk verkeer in werking getreden.
Dat is nu dus ruim 8 jaar geleden. De inhoud van de tweede alinea van het besluit draait de klok weer voor jaren terug. Aangenomen natuurlijk dat de regel: documenten voor burgemeester, B&W of gemeenteraad via E-mail worden geweigerd op een ieder van toepassing is.

Voordeel is wel dat het werk verschaft: volgens artikel 2:15 lid 4 van de Algemene wet bestuursrecht moet het bestuursorgaan een weigering op grond van dit artikel zo spoedig mogelijk aan de afzender meedelen. We zullen zien..............

Wordt vervolgd.