StatCounter

maandag 22 oktober 2012

EenVandaag

Misschien heeft u vanavond de uitzending van de actualiteitenrubriek 1Vandaag gezien.
Daarin kwam een onderwerp voor dat onder meer over belangenverstrengeling in de politiek gaat. Heeft u het niet gezien? Geen nood: tegenwoordig is alles via het internet nogmaals te bekijken.

Het verhaal ging ook een beetje over de manier waarop politici elkaar de bal toespelen en/of uit de wind houden. En als dergelijke kwesties aan de orde komen worden er bijna onmiddellijk deskundigen ten tonele gevoerd die vertellen hoe men voor de toekomst dergelijke problemen kan voorkomen. Zo ook in dit geval.

Eén deskundige beschreef bijna letterlijk de casus van de partner-gemeenteraadsleden Jelle de Haas en Inge Wiarda: als je lang in de politiek zit neemt het risico dat je jezelf privileges toekent die je niet toekomen steeds verder toe.  

Ik herinner u aan dit artikel dat destijds in een regionaal dagblad verscheen.
De analyse van de betrokken journalist was glashelder: ook bij de fractie en de kiesvereniging Gemeentebelangen was de schijn van belangenverstrengeling onomstootbaar aanwezig. Verantwoordelijk daarvoor waren Jelle de Haas en Inge Wiarda. Door deze belangenverstrengeling zagen zij kans ten eigen voordele uitermate creatief met het fractiebudget van Gemeentebelangen om te gaan. 
Wellicht ten overvloede: hoewel ik helaas moet vaststellen dat ook politici hosselen geldt wat mij betreft in deze kwestie geen verjaringstermijn.

De deskundige in 1Vandaag gaf als recept op “integriteit van besturen” aan, dat politici onderling elkaar zouden moeten aanspreken op mogelijk niet-integer gedrag. Ik verwijs u bij deze nogmaals naar het artikel en de analyse van de verslaggever van de regionale krant.
Anders dan in het Roermondse wordt vooralsnog in Westerveld de doofpot-methode gehanteerd.
Op 10 juli j.l. gaf de voorzitter van de gemeenteraad nog in de raadsvergadering aan, dat naar zijn oordeel “de lijn die we met elkaar gekozen hebben tot dusver de juiste is, ….. denk ik.”
Kortom: de doofpot-aanpak “ons kent ons” wordt door in elk geval de meerderheid van onze gemeenteraad ondersteund.
Hoewel ik van het zelfreinigend vermogen van onze politici in dit kader geen hoge pet op heb brengt de landelijke discussie over integriteit en belangenverstrengeling daar mogelijk verandering in.

Het beroep tegen de weigering van de gemeenteraad tot het openbaar maken van de resultaten van het fraudeonderzoek van Deloitte Bijzonder Onderzoek en Integriteitsadvies ligt thans nog bij de bestuursrechter in Assen die op enig moment zijn of haar licht daarover zal laten schijnen. 
Geduld is een schone zaak.

Wordt vervolgd.



Geen opmerkingen: